Ο αγγλικός τίτλος της ταινίας σημαίνει Υποταγή και αυτή ξεκινάει με μία αναφορά στο Πείραμα του Μίλγκραμ αφήνοντάς σε ελαφρώς μπερδεμένο ως προς το τι πρόκειται να δεις. Συνεχίζει πληροφορώντας σε πως τα περιστατικά που ακολουθούν είναι ακριβής αποτύπωση της πραγματικότητας,με μόνη αλλαγή αυτή των ονομάτων για ευνόητους λόγους. Το αναγραφόμενο στο DVD είδος λέει "θρίλερ" κι εσύ ενώνεις τα στοιχεία και προσπαθείς να καταλάβεις τι πραγματεύεται η ταινία που πρόκειται να δεις.
Πρώτα απ' όλα πρέπει να τονίσουμε πως εάν έλειπε η αναφορά στο πείραμα του Μίλγκραμ και η πληροφορία πως προκειται για αληθινή ιστορία, η ταινία θα φαινόταν το λιγότερο αφελής και εξωπραγματική, και να γιατί: Σε ένα φαστφουντάδικο στην Αμερική η προϊσταμένη δέχεται ένα τηλεφώνημα από καποιον που ισχυρίζεται πως είναι αστυνομικός του τοπικού Τμήματος και πως η ταμίας του καταστήματος έκλεψε την τσάντα μίας πελάτισσας. Η προϊσταμένη πείθεται και δέχεται να υπακούσει τις εντολές του προσώπου στην άλλη άκρη της γραμμής. Το πρόβλημα είναι πως όσο περνάει η ώρα, οι εντολές αυτές γίνονται όλο και πιο σαδιστικές. Δε θα μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες γιατί δε θέλουμε να σας κάνουμε spoil. Αυτό που μπορούμε εύκολα να σας πούμε είναι πως πολλές φορές κατά τη διάρκεια του Compliance θα πείτε τη φράση "Αυτά δεν γίνονται!". Επίσης, μπορούμε από τώρα να μαντέψουμε σχεδόν με σιγουριά πως μέσα στα 90' διάρκειάς της θα πιάσετε τον εαυτό σας να θυμώνει όχι μόνο με τους θύτες αυτής της ιστορίας αλλά και με το ίδιο το θύμα που ανέχεται στοϊκά μία κατάσταση χωρίς λογική. Ή μάλλον θα βρεθείτε να αναρωτιέστε ποιος τελικά είναι θύτης και ποιος θύμα σε αυτή την περίπτωση.
Ο ελληνικός τίτλος της ταινίας "Το τέρας μέσα της" αναφέρεται μάλλον στην προϊσταμένη, μια καθημερινή απλή γυναίκα, χωρίς κανένα ιστορικό βίας και με καθαρότατο ποινικό μητρώο, η οποία οδηγείται σε μια ακραία συμπεριφορά ανοχής και ενθάρρυνσης μερικών αρκετά σαδιστικών πράξεων σε βάρος μιας κοπέλας που συναναστρεφόταν καθημερινά και για την οποία δεν ήταν καν σε θέση να γνωρίζει αν είχε όντως διαπράξει έγκλημα. Ωστόσο, ο σωστότερος τίτλος θα ήταν αυτός και του αυθεντικόυ πειράματος του Μίλγκραμ: "Το τέρας μέσα μας". Όλοι κρύβουμε μέσα μας εναν κακό εαυτό που, υπακούοντας σε διαταγές ανωτέρων, είναι έτοιμος να βγει στην επιφάνεια. Και τελικά αυτό είναι και το αντικείμενο που εξετάζεται στην ταινία. Το μέχρι που θα έφτανε ο καθένας μας νομίζοντας πως κάνει κάτι σωστό, χρήσιμο, πρέπον. Το ότι μάθαμε από παιδιά να συμμορφωνόμαστε σε κανόνες τόσο άκριτα,που πλεόν υποτασσόμαστε τυφλά σε οποιαδήποτε διαταγή ανωτέρου. Το ότι, τελικά, προκειμένου να φερθούμε ηθικά, οδηγούμαστε στις πιο ανήθικες πράξεις.
Το Compliance είναι μία ταινία που αξίζει να τη δει κανείς για να προβληματιστεί και να αναρωτηθεί "εγώ τι θα 'κανα;". Ο καθένας μας σ'αυτήν την ερώτηση θα απαντούσε "σίγουρα όχι αυτά που έκανε η προϊσταμένη και οι υπόλοιποι". Σκεφτείτε όμως πως στην άλλη άκρη του κόσμου, άνθρωποι που μπορεί να έλεγαν ακριβώς το ίδιο πράγμα σε αντίστοιχη περίπτωση, τελικά έπραξαν ακριβώς έτσι. Και όχι σε μία, αλλά σε 70 διαφορετικές περιπτώσεις. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, πως τα ειδεχθέστερα εγκλήματα τα διαπράττουν φυσιολογικοί άνθρωποι.
Πρώτα απ' όλα πρέπει να τονίσουμε πως εάν έλειπε η αναφορά στο πείραμα του Μίλγκραμ και η πληροφορία πως προκειται για αληθινή ιστορία, η ταινία θα φαινόταν το λιγότερο αφελής και εξωπραγματική, και να γιατί: Σε ένα φαστφουντάδικο στην Αμερική η προϊσταμένη δέχεται ένα τηλεφώνημα από καποιον που ισχυρίζεται πως είναι αστυνομικός του τοπικού Τμήματος και πως η ταμίας του καταστήματος έκλεψε την τσάντα μίας πελάτισσας. Η προϊσταμένη πείθεται και δέχεται να υπακούσει τις εντολές του προσώπου στην άλλη άκρη της γραμμής. Το πρόβλημα είναι πως όσο περνάει η ώρα, οι εντολές αυτές γίνονται όλο και πιο σαδιστικές. Δε θα μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες γιατί δε θέλουμε να σας κάνουμε spoil. Αυτό που μπορούμε εύκολα να σας πούμε είναι πως πολλές φορές κατά τη διάρκεια του Compliance θα πείτε τη φράση "Αυτά δεν γίνονται!". Επίσης, μπορούμε από τώρα να μαντέψουμε σχεδόν με σιγουριά πως μέσα στα 90' διάρκειάς της θα πιάσετε τον εαυτό σας να θυμώνει όχι μόνο με τους θύτες αυτής της ιστορίας αλλά και με το ίδιο το θύμα που ανέχεται στοϊκά μία κατάσταση χωρίς λογική. Ή μάλλον θα βρεθείτε να αναρωτιέστε ποιος τελικά είναι θύτης και ποιος θύμα σε αυτή την περίπτωση.
Ο ελληνικός τίτλος της ταινίας "Το τέρας μέσα της" αναφέρεται μάλλον στην προϊσταμένη, μια καθημερινή απλή γυναίκα, χωρίς κανένα ιστορικό βίας και με καθαρότατο ποινικό μητρώο, η οποία οδηγείται σε μια ακραία συμπεριφορά ανοχής και ενθάρρυνσης μερικών αρκετά σαδιστικών πράξεων σε βάρος μιας κοπέλας που συναναστρεφόταν καθημερινά και για την οποία δεν ήταν καν σε θέση να γνωρίζει αν είχε όντως διαπράξει έγκλημα. Ωστόσο, ο σωστότερος τίτλος θα ήταν αυτός και του αυθεντικόυ πειράματος του Μίλγκραμ: "Το τέρας μέσα μας". Όλοι κρύβουμε μέσα μας εναν κακό εαυτό που, υπακούοντας σε διαταγές ανωτέρων, είναι έτοιμος να βγει στην επιφάνεια. Και τελικά αυτό είναι και το αντικείμενο που εξετάζεται στην ταινία. Το μέχρι που θα έφτανε ο καθένας μας νομίζοντας πως κάνει κάτι σωστό, χρήσιμο, πρέπον. Το ότι μάθαμε από παιδιά να συμμορφωνόμαστε σε κανόνες τόσο άκριτα,που πλεόν υποτασσόμαστε τυφλά σε οποιαδήποτε διαταγή ανωτέρου. Το ότι, τελικά, προκειμένου να φερθούμε ηθικά, οδηγούμαστε στις πιο ανήθικες πράξεις.
Το Compliance είναι μία ταινία που αξίζει να τη δει κανείς για να προβληματιστεί και να αναρωτηθεί "εγώ τι θα 'κανα;". Ο καθένας μας σ'αυτήν την ερώτηση θα απαντούσε "σίγουρα όχι αυτά που έκανε η προϊσταμένη και οι υπόλοιποι". Σκεφτείτε όμως πως στην άλλη άκρη του κόσμου, άνθρωποι που μπορεί να έλεγαν ακριβώς το ίδιο πράγμα σε αντίστοιχη περίπτωση, τελικά έπραξαν ακριβώς έτσι. Και όχι σε μία, αλλά σε 70 διαφορετικές περιπτώσεις. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, πως τα ειδεχθέστερα εγκλήματα τα διαπράττουν φυσιολογικοί άνθρωποι.
Χριστίνα Λάγιου